Pólítík snýst um að hafa áhrif...

Í kvöld er opinn fundur Samfylkingarinnar á Seyðisfirði - yfirskriftin er "Viltu hafa áhrif?"

Í morgun var ég í viðtali í útvarpinu - það verður sent í loftið í fyrramálið um níuleytið - í þættinum Brot úr degi.  Merkilegt að fara í svona viðtal - maður tekur skyndimynd af lífi sínu og reynir að lýsa henni fyrir fólki.  Myndbrotið af pólitíkinni snerist auðvitað um það að hana velur maður sem áhugamál ef maður vill hafa áhrif og láta gott af sér leiða -  en mér finnst mitt val á ævistarfi snúast um það sama að nokkru leyti - sennilega vil ég mjög ákveðið hafa áhrif á ýmsan hátt

Hlakka til að heyra í þingmönnunum mínum í kvöld og þeirra lýsingar á því hvernig maður nær sínum málum fram og vinnur þeim brautargengi... ekki ólíklegt að þeir þurfi að svara einhverjum áleitnum spurningum um samgöngumál...

Gleðilega páska

Fallegur páskadagur á Héraði - og allir á þessu heimili búnir að finna páskaeggin sín og búnir að bragða líka.  Merkilegt hvernig hefðir flytjast á milli kynslóða - á mínu æskuheimili var alltaf byrjað á því að ná í djupan disk og páskaeggið skorið snyrtilega í sundur og geymt í djúpdisknum inni í ísskáp þann mislanga tíma sem það tók að ljúka átinu. Auðvitað bar ég þennan sið áfram til barnanna minna og nú er djúpdiskurinn sjálfsagður - en karlmaðurinn á heimilinu er farinn að nota einhverja karlmennskustæla við að opna eggið - kannski til að samgleðjast æskuvininum Kristjáni Kröyer sem varð Íslandsmeistari í fitness í gær.

Í gær fór ég í sextugsafmæli til Elínar Kröyer - hún hélt upp á það í félagsheimili Vallamanna, Iðavöllum og þar var borðað, drukkið, sungið og dansað - ein danssyrpa við Skúla var nóg fyrir mig, flensuskrattinn er enn að gerjast í mér, svo ég var komin heim um hálfeitt leytið.  Þau Elín og Steini bera aldurinn afar vel - ekki er það því að þakka að þau hafi verið svo dugleg að hvíla sig - þau hafa alið af sér fimm afar mannvænleg börn og alltaf unnið mikið - en lífsgleði og dugnaður eru greinilega fín yngingarlyf.

Í dag ætla ég að taka því rólega - fara eitthvað út og svo koma þau að borða með okkur í kvöld, fyrrverandi tengdaforeldrar mínir og mágkona.  Við Guðmundur ætlum að gera tilraunir á þeim, ætlum að prófa að gera súpu af gæsalærunum sem hér eru til í bunkum og svo keyptum við skoskt krónhjartarkjöt - tilraunaeldhús verður semsagt sett á laggirnar hér í Kelduskógunum um kaffileytið. Góðar hugmyndir vel þegnar. 

 

21.mars

Dagur sorgar og gleði í minni fjölskyldu.  Þennan dag fyrir 45 árum lést móðurafi minn, Hans Peter Christensen, aðeins sextugur að aldri og þennan sama dag 21 ári síðar dó pabbi minn aðeins 53 ára gamall.  Og enn, þennan sama dag, fyrir 17 árum síðan fæddist frumburður yngstu systur minnar, hún Jóhanna Herdís Sverrisdóttir, merkileg tilviljun sem sýnir hringrás lífsins og endurnýjun.

Það hefur óneitanlega áhrif á mann að missa annað foreldri sitt í blóma lífsins - ég var langt frá því að vera tilbúin að lifa lífinu án frábærs pabba þó ég væri orðin 25 ára þegar hann dó - ég á enn erfitt með að sætta mig við að hann skildi ekki fá að verða afi - að börnin mín fengju ekki að hlæja og fíflast með honum eins og ég og trúa honum fyir sínum hjartans málum eins og var svo gott - en ég hef gert það sem ég hef getað til að halda minningu hans á lofti ekki síst með því að nota hann sem fyrirmynd í foreldrahlutverkinu.

Dagur góðra minninga - dagur söknuðar og dagur gleði yfir henni Jóhönnu Herdísi - til hamingju með daginn, elsku frænka.

Föstudagurinn - langi

Man eftir að þegar ég var krakki var föstudagurinn langi - hræðilega langur og hræðilega leiðinlegur.., það mátti ekkert gera, ekki einu sinni spila....

Velti því fyrir mér á krakkaárunum og enn frekar núna hvort slíkt sé guði velþóknanlegt - krossfesting Jesú var auðvitað sorgleg en samkvæmt friðþægingarboðskap lúthersku kirkjunnar undirstaða hins gleðilega páskaboðskapar - svo ég vil hafa föstudaginn langa góðan fjölskyldu og útivistardag.

Verð að viðurkenna að hann er mikill letidagur hjá minni fjölskyldu núna - enginn kominn á fætur - en það er nú bara partur af prógramminu...

Eydís vinkona mín hringdi í gær og bauð upp á útivist í dag og mat í kvöld - vinkonur eru nú alveg yndislegar og ómissandi, ég gæti allavega ekki verið án þeirra....

Þegar lítil börn verða allt í einu stór

Í dag er verið að ferma hann Gunnar Kristin Jónsson, hann er æskuvinur hennar Berglindar Rósar og sonur Jóns og Kristínar sem eru góðir vinir okkar og fyrrum samstarfsfólk á Hallormsstað.  Þessi staðreynd fær mig til að sakna mannlífsins á Hallormsstað - þegar gamli hópurinn var þar voru fermningarveislur sjálfsagt samstarfsverkefni - ég fékk hjálp við tvær og man ekki eftir að hafa beðið um hjálp - hún kom bara, ég hjálpaði til við einhverjar - það þurfti ekki að biðja um það... Frábær kostur við búsetu á litlum stað þar sem samvinna var almennt viðhöfð bæði í leik og starfi.  Til hamingju öll...., sakna þess að vera ekki með en það gekk ekki í þetta skipti. Guðbjörg Anna og Karen Rós verða fulltrúar fjölskyldunnar.

Vetrarfegurðin er stöðug hér á Héraðinu - ég fer og kaupi brauð á eftir til að lokka hana Oddrúnu til mín - hlakka til að leika mér aðeins við hrossastóðið....

Fyrri laugardagurinn í páskafríinu

Móðurhlutverkið hefur verið ræktað í dag - búin að vera í hrossastússi með börnunum mínum sem heima búa í allan dag.  Við Berglind Rós byrjuðum daginn á kembingum og mokstri og síðan lá leiðin í Stekkhólma þar sem fram fór töltkeppni í ýmsum flokkum, börnin mín gerðu sér lítið fyrir og sigruðu sína flokka og auðvitað er það alltaf voða skemmtilegt, aldrei þessu vant var ég bara mamma, tók myndir og klappaði og flautaði...

Héraðið skartar sínu fegursta í dag - bjart og fallegt vetrarveður - á svona dögum langar mig til að fara á hestbak - ætli ég fái ekki hann Guðmund minn til að ná í Oddrúnu gömlu niður á nes - þá er hægt að fara í fjölskyldutúra í páskafríinu...

Menn eru aðeins að óska mér til hamingju með Valaskjálf - ég er ánægð með að fólk lýsir yfir ánægju með það sem því líkar - ég hlusta meira á gagnrýni þess fólks en hinna sem bara lýsa yfir óánægju... Nú verðum við bara að vinna að því ákveðið og einarðlega að finna góðan rekstraraðila í Valaskjálf sem er tilbúinn til að leggja mikið á sig til að reka í húsinu fjölbreytta starfsemi fyrir hina ýmsu hópa samfélagsins svo afþreying og menning dafni í Valaskjálf sem aldrei fyrr.

Tíminn flýgur

Mér finnst ég svo dugleg að blogga - en svo er maður bara minntur á að geta þess að helgarferðinni sé lokið og ný helgi sé á brostin... um ferðasögu okkar vísa ég á síðuna hennar Rannveigar: www.latagreta.blogspot.com

En ég náði mér í flensu í margmenninu í borginni - ég sem var svo heilluð af því að geta sest innan um fjölda manns á mínu reki, í leikhúsi, á veitingahúsum, á bar - þoldi svo ekki svona stóran skammt af samskiptum - og er nánast búin að vera rúmliggjandi síðan ég kom heim..., en ég er öll að koma til og er þar með sennilega búin að koma mér upp ónæmi sem er gott því eftir páska taka við margar Reykjavíkurferðir og ég ætla mér að njóta margmennisins - til þess er borgin nefnilega svo góð.  Daglegt líf á Fljótsdalshéraði er frábært, engir umferðarhnútar, ferðatími nánast 0, börnin örugg, þjónusta persónuleg, náttúran við húsvegginn og svo mætti lengi telja - en stundum saknar maður þess að falla í fjöldann...

En framundan er páskafrí - afar vel þegið - móðurhlutverkið og húsmóðurstarfið hefur setið á hakanum nánast síðan í jólafríinu - svo nú verður tekin uppeldistörn og heimilinu bjargað frá lokun af heilbrigðisástæðum...

Svo þarf að lesa ýmislegt - greinargerð með nýju aðalskipulagi, skýrslu um flugvöllinn, nýja menntastefnu - og síðan ætla ég á bókasafnið og finna mér eitthvað krydd með - er nýbúin að lesa frábæra bók - Óreiða á striga - lifði að hluta í bókinni þá daga sem ég var að lesa hana...

Í dag ætla ég svo að sækja um í meistaranáminu í KHÍ - ætla að nota orlofið mitt næsta skólaár til að reyna að ljúka meistaranáminu í sérkennslufræðum - það er ómögulegt annað en að ljúka hálfunnu verki - mig langar til að skrifa um eilíf vandræði nemenda með stærðfræðina í framhaldsskólanum....

En nú er best að fara að undirbúa sig fyrir síðasta kennsludag fyrir páska.

Höfuðborgarferð

Er að fara í stelpuskemmtiferð til höfuðborgarinnar á eftir - við Rannveig ætlum að mála bæinn rauðan, skoða hátískuna og veitingahúsastandardinn og svo knúsa ég hana Kareni Rós mína á milli.... unglingurinn minn er líka í höfuðborginni og tvær vinkonur hennar líka og þær ætla sko að kíkja í Kringluna og eitthvað fleira...

Yndislegt að hafa flugvöllinn í Vatnsmýrinni - megi hann verða þar um ókomin ár til að Reykjavík haldi áfram að þjóna hlutverki sínu sem höfuðborg allra landsmanna...

Svo hlakka ég til að koma heim aftur njóta þess að horfa á Egilstaðabýlið þegar ég ek frá flugvellinum um leið og ég ímynda mér hvernig hinn glæsilegi miðbær kemur til með að líta út, svo og glæsilegt þjónustusvæði meðfram þjóveginum, milli Bónus og flugvallarins, og fín ræktuð tún þar upp af og meðfram flugvellinum, það er nefnilega bara verið að taka 6% af túnunum og þau 6 % verður gaman að hafa upp við Hálslæk - þá höfum við landbúnaðarímyndina sem allir þrá þeim megin, við innkomuna í bæinn líka.

Og lesið svo endilega bókun bæjarstjórnarinnar vegna lokunar starfsstöðvar Fasteignamats ríkisins á Egilsstöðum - þar er fjármálaráðherra að gera reginskyssu.....

Egilsstaðaímyndin

Það var skemmtilegt að koma í vinnuna í morgun - fólk hafði sterkar skoðanir... á framtíð Egilsstaðabýlisins.

Egilsstaðabýlið er ákveðin ímynd þéttbýlisins við Lagarfljót.  Jón Bergsson forfaðir Egilsstaðaættarinnar var framsýnn og sá að þarna væri skynsamlegt að byggja upp þjónustu - setning hans "hér verða vegamót" hefur lifað meðal fólks á Egilsstöðum og Héraðinu öllu og hann varð sannspár.

Nú standa Egilsstaðabúar frammi fyrir því að geta horft á þéttbýlið sitt verða stærsta og öflugasta þjónustukjarna Austurlands og byggja þannig á hugmyndum frumbýlingsins..., en til þess þurfum við landrými og það er erfitt að búa það til úr engu..., það verður því miður að ganga á það land sem til staðar er miðsvæðis og þar eru tún Egilsstaðabænda eini kosturinn... engum er ljúft að þurfa að fara þá leið en þeir sem eru við stjórnvölinn verða að horfa til framtíðar - þjónusta og þekking eru framtíðartækifæri staðar eins og Egilsstaða og öflugur miðbær og fjarsvæði hans með þeim fyrirtækjum sem hér vilja byggja upp starfssemi sína er okkar framtíð. 

Það er öryggi fólgið í því að hafa allt óbreytt - en við lifum á þannig tímum að við verðum að vera sveigjanleg og tilbúin til að horfa til framtíðar - gjarnan með augum unga fólksins okkar sem við viljum að setjist hér að eftir að það hefur farið og menntast og forframast. Vonandi kemur ný kynslóð framsækinna bænda og sest að á Egilsstaðabýlinu og nýtir landið og þær auðlindir sem fólgnar eru í þeirri reynslu og þekkingu sem þar hefur verið byggð upp, ný tún verða þá ræktuð í örlítilli fjarlægð frá miðbænum og ný tækni mun líka geta skilað meiri afurðum.  Og vonandi kemur ný kynslóð íbúa á Fljótsdalshéraði sem nýtur þess að hafa Egilsstaðbýlið sem miðpunkt þéttbýlisins við Lagarfljót um leið og þau byggja upp öfluga þjónustu í næsta nágrenni við okkar ástkæru Egilsstaðakusur....

Fjallaferð

Fjallaferðin og þorrablót í Kverkfjöllum var hin mesta skemmtan..., mér fannst brasið hjá jeppakörlunum skemmtilegt og er margs vísari um dekkjaviðgerðir..., það var frábært að upplifa samstöðuna í hópnum, allir lögðu sitt af mörkum til að auðvelda ferðina fyrir öllum..

Veðrið hefði að meinalausu mátt vera bjartara - en nú verða Maggi og Rannveig að taka mig með aftur í Kverkfjöll svo þau hafi nú sýnt mér þau í alvöru, kannski að sumarlagi næst...

Ferðin í íshellinn var frábær - hefði auðvitað átt að baða mig líka - geri það bara næst - svo ég þarf að fara aftur að vetrarlagi líka...

En ágætu ferðafélagar, takk fyrir mig, þetta var góð helgi...

Svo er það efni í aðra færslu að spá í hvort rétt sé að selja FÍ alla fjallaskálana, einmitt núna þegar við erum að stíga fyrstu skrefin í Vatnajökulsþjóðgarðsmálunum....