Verk að vinna

Fréttirnar af krónunni okkar elskulegu eru ekki spennandi - allt á niðurleið þrátt fyrir belti og axlabönd - stöðugleikinn, sem við þurfum svo á að halda, virðist ekki eiga samleið með henni frú krónu, til þess er hún of illa leikin.  Verðum við ekki að horfast í augu við löskunina og kanna í alvöru hvort við leyfum henni ekki að falla með einhverri sæmd og leitum nýrra leiða?

Mér finnst umræðan um vanda heimilanna skiljanleg, breytingin á högum fólks er ótrúlega mikil á stuttum tíma. Mér finnst samt merkilegt að heyra aftur og aftur að ekkert sé verið að gera fyrir fólkið í landinu, bara 25% hækkun á vaxtabótum hlýtur að segja sitt auk margs annars sem ríkisstjórnin hefur verið að vinna að hörðum höndum.

Getur verið að við eigum svo erfitt með að sætta okkur við að geta ekki gert allt það sem við gátum - eða gerðum allavega í góðærinu - að þó við komumst ágætlega af viljum við láta rétta okkur aftur árið 2007???  Er óeðlilegt að það sé byrjað að hjálpa þeim sem minnsta möguleika eiga á að hjálpa sér sjálfir? Mér finnst það ekki - eins og mér finnst að það verði að endurskoða húsnæðislánakerfið alveg frá grunni þegar neyðarhjálpinni lýkur. Það hjálpar örlítið núna að það er verðhjöðnun svo lánin lækka talsvert í bili.

Velferðarbrúin er að verða fullbyggð - notum hana - en gerum hana smám saman tví - eða þríbreiða með vönduðum lausnum til framtíðar.