Enn um húsnæðismálin...

Ég er rosalega upptekin af því að finna leið sem gerir það að eignast húsnæði eða búseturétt að eðlilegu fjölskyldumáli, ekki að lúxus sem múlbindur fólk á skuldaklafa alla ævi.

Er það ekki eðlilegt að fólk geti fengið lánaðar 20 milljónir óverðtryggt með 2% vöxtum einu sinni á ævinni til að tryggja sér og sínum aðstæður til að skapa öruggt heimilislíf, ef fólk hefur síðan efni á og metnað til getur það síðan tekið óhagstæðari lán til að stækka við sig.

Ég er til í að berjast fyrir þessu máli næstu áratugina - mér finnst þetta slíkt réttlætismál.

Það má vera dýrt að eiga bíl, fara út að borða, fara til útlanda - en sjálfsögð mannréttindi eins og að eiga öruggt heimili eiga ekki að vera dýr...  gömul lán má endurfjármagna á þessari línu - notum afskriftirnar til þess - allir geta haldið virðingu sinni og borgað skuldir sínar uppréttir vitandi að þeir eru ekki bundnir á skuldaklafa það sem eftir er.

En nú ætla ég á kosningaskrifstofuna og spjalla við mitt fólk...

Athugasemdir

[Sigrún Jónsdóttir, 1.4.2009 kl. 20:25]

Er svoooo sammála þér, gangi þér vel með þetta mannréttinda baráttumál