Félagshyggjan nýtur trausts

Trúin á að einstaklingurinn eigi ávallt að njóta sín, hæfileika sinna og aðstæðna, nánast hvað sem það kostar, eins og frjálshyggjan boðar hefur dofnað hjá almenningi.

Fólk trúir því að það sé félagsauðurinn sem nú eigi að vera við völd með áherslu á jöfn tækifæri og stjórnsýslu sem vinnur að því að búa til samfélag þar sem hið opinbera grípur inn í þegar ójafnvægi og ójöfnuður myndast.  Félagshyggja, jafnaðarstefna og lýðræðisleg vinnubrögð er það sem fólk kallar eftir núna þegar - þar getur fólk auðveldlega samsamað sig stórri lýðræðislegri Samfylkingu.

Ég er alltaf að hitta fleiri og fleiri gamla íhaldsmenn sem hafa kastað trúnni og vilja nú lýðræðislegri og alþjóðlegri sjónarhorn en Sjálfstæðisflokkurinn gefur kost á.

Ég hlakka svooooo til þessarar kosningabaráttu því ég held að hún verði okkur afar hliðholl en um leið lærdómsrík...

En nú þarf ég að athuga hvernig framvindan er í prufugreiðslunni hjá örverpinu mínu og svo ætla ég að hitta austfirska frambjóðendur Samfylkingarinnar og fleiri lykilaðila á Reyðarfirði í kvöld.

Samfylking áfram stærst

Enn um húsnæðismálin...

Ég er rosalega upptekin af því að finna leið sem gerir það að eignast húsnæði eða búseturétt að eðlilegu fjölskyldumáli, ekki að lúxus sem múlbindur fólk á skuldaklafa alla ævi.

Er það ekki eðlilegt að fólk geti fengið lánaðar 20 milljónir óverðtryggt með 2% vöxtum einu sinni á ævinni til að tryggja sér og sínum aðstæður til að skapa öruggt heimilislíf, ef fólk hefur síðan efni á og metnað til getur það síðan tekið óhagstæðari lán til að stækka við sig.

Ég er til í að berjast fyrir þessu máli næstu áratugina - mér finnst þetta slíkt réttlætismál.

Það má vera dýrt að eiga bíl, fara út að borða, fara til útlanda - en sjálfsögð mannréttindi eins og að eiga öruggt heimili eiga ekki að vera dýr...  gömul lán má endurfjármagna á þessari línu - notum afskriftirnar til þess - allir geta haldið virðingu sinni og borgað skuldir sínar uppréttir vitandi að þeir eru ekki bundnir á skuldaklafa það sem eftir er.

En nú ætla ég á kosningaskrifstofuna og spjalla við mitt fólk...

Kraftmikill landsfundur

Landsfundur Samfylkingarinnar um helgina var kraftmikill og þar ríkti góður andi þó ekki segðu allir alltaf já og amen og einhverjir væru ósáttir við svo sem eina samþykkt.  Við erum stór lýðræðislegur flokkur og þar eiga að rúmast fleiri en eitt sjónarmið...

Þau eru flott formaðurinn okkar og varaformaðurinn - ég hélt að þau myndu stökkva út í salinn í fagnaðarlátunum svo mikil sveifla var á þeim - það var ekkert bráðabirgðayfirbragð yfir þessu pari...

Ég var mest heilluð af unga fólkinu okkar - þau voru svo málefnaleg og fylgin sér án þess að vera með yfirgang - við erum ekki á flæðiskeri stödd með þetta fólk í framtíðarsveit okkar - við verðum að gæta þess að slá ekki á þennan kraft á sama hátt og við verðum að kenna þeim að sýna þolinmæði og seiglu.

Evrópumálin voru fyrirferðarmikil sem betur fer - það verður að komast á dagskrá að setja markmið og sækja um aðild til að kanna samningsstöðu okkar og leggja hana í dóm þjóðarinnar - fyrr getum við hvorki lofað aðildina í hástert né viðhaldið hræðsluáróðrinum.  Innganga í Evrópusambandið bjargar okkur ekki frá öllum hremmingunum sem við erum í og verðum í - en ég hef þá trú að hún auki mjög á stöðugleikann og tryggi grundvöll fyrirtækja og heimila til lengri tíma.

En nú eru tveir fundir framundan...

Nauðsyn netheima

Skrýtið að vera svona tölvu- og netlaus í marga daga!  Ég er búin að vera á Landsfundi Samfylkingarinnar og gista svo hjá mömmu - hún er lítið að spá í nettengingar og netheima og annir ríktu á þinginu.  Mér finnst ég vera að koma heim af fjöllum - en er samt búin að vera í borginni okkar í næstum viku.

Vildi bara láta vita að þriggja og hálfsbarnamóðirin er mætt í netheima á ný - og vonast til að komast alla leið heim á morgun.

Skiljanlegt

Ég er orðin leið á því að það er stundum verið að pakka staðreyndum um peningamál inn í flóknar umbúðir orðskrúðs og flækja.  Það þarf að eyða löngum tíma í að pakka utan af upplýsingunum og leysa nokkra rembihnúta áður en maður sér endanlega hvað er í pakkanum.   Bókhaldsaðferðir eru allt öðruvísi en venjulegur plús og mínus sem manni finnst ætti nú alveg að duga til að skoða stöðu og hreyfingar - ætli flækjustigið eigi ekki sinn þátt í því að það var svo auðvelt að blása sápukúlur og fela þannig hina eiginlegu stöðu peningamála - ég er alveg hætt að reyna að slá um  mig með bókhaldsfrösum - ég vil bara venjulegt mannamál sem allir skilja - þannig held ég að best sé að tala til að allir skilji. Pólitík á mannamáli er vonandi það sem koma skal.

Frambjóðendur á ferð

Fjórir efstu frambjóðendur á lista Samfylkingarinnar í kjördæminu fóru um Egilsstaði í gær, fóru í heimsóknir í fyrirtæki og stofnanir, heilsuðu upp á fólk og hlustuðu.  Það var skemmtilegt að finna kraftinn og hugmyndaauðgina í fólkinu hér - ekkert svartsýnisraus er í gangi, enda gerir það harla lítið annað en að brjóta niður og auka enn á vandann, sem margir eru óneitanlega í, hér, ekki síður er annars staðar á landinu.

Við fengum okkur svo að borða saman í gærkvöldi, 9 frambjóðendur og kosningastjórinn, og tókum svo góða rispu í að kynnast, segja sögur og hlæja svolítið.  Í dag kl. 11 er svo opinn fundur í fínu kosningaskrifstofunni okkar og eftir það ætlum við aðeins að leggja línur. 

Við fengum hana Lóu til að leigja okkur sýningu á verkum sínum á veggina svo kosningaskrifstofan er hlýleg og glæsileg svo okkur er ekkert að vanbúnaði að hefja kosningabaráttuna.

21. mars er sérstakur dagur í minni fjölskyldu. Þann dag árið 1963 lést móðurafi minn, Hans Peter Christensen aðeins 63 ára gamall, þann dag árið 1984 lést faðir minn, Guðmundur Guðmundsson aðeins 53 ára að aldri - en 1991 fæddist svo lítið stúlkubarn, systurdóttir mín, Jóhanna Herdís Sverrisdóttir þennan dag, svona til að minna mann á að í lífinu verður stöðug endurnýjun og skin og skúrir skiptast á í eðlilegum rytma.

En dagurinn í dag er fallegur hér á Héraðinu eins og svo margir aðrir - megi hann verða okkur farsæll og skemmtilegur.

 

Hrein og bein

Fór í heimsókn í Landnemaskólann á Egilsstöðum í gær ásamt fultrúum hinna stjórnmálaflokkanna.  Í landnemaskólanum eru 9 nemar, 6 voru mættir og hlustuðu og töluðu þessa fínu íslensku. Við sögðum frá flokkunum okkar og þeirra stefnu.  Það var hollt að þurfa að segja frá stefnu sinni á einföldu máli. Mér fannst þetta frábær stund - ég hafði mjög gott af því að hlusta á áhersluatriði hinna flokkanna.  Áherslu Sjálfstæðisflokksins á sjálfstæði þjóðarinnar og öflug atvinnufyrtæki, Framsóknar á að þeir vildu vera miðjuflokkur sem velur það besta úr frjálshyggjunni annars vegar og félagshyggjunni hins vegar og Vinstri grænna á öflug ríkisafskipti, lítil tengsl við aðrar þjóðir og öfluga umhverfisvernd.  Ég lagði áherslu á jafnaðarstefnuna og hina sósíaldemókratísku hugsun, jafngildi, jafnrétti og samábyrgð.

Nemendur spurðu mjög beinna spurninga og svara varð beint út á einfaldan hátt - þau spurðu fyrst og fremst um Evrópusambandið, atvinnuuppbyggingu og einkavæðingu bankanna og hvernig hefði verið staðið að henni.  Mér fannst ég vera að hefja kosningabaráttuna í gær á uppbyggilegan og skemmtilega hátt með spennandi þátttakendum.

Það er örugglega gaman að vera í Landnemaskólanum og Þekkingarnetið á hrós skilið fyrir framtakið.

Í dag er spennandi fundur á Hótel Héraði með dönskum atvinnuráðgjafa sem hefur með samfélagi sínu á Lálandi náð frábærum árangri í sjálfbærri atvinnuuppbyggingu.  Eftir það ætlum við að koma kosningarskrifstofunni okkar í eitthvað horf og síðan ætla ég að skreppa á Norðfjörð á fund með samgönguráðherra.

Enn einn góður dagur framundan - megið þið eiga góðan dag.

Það er að vora - líka hjá Fjármálaeftirlitinu

Það virðast engin lát verða á þeim ósóma sem undan viðsnúnum steinum skríður, gott að eftirlitsstofnanir okkar eru að vakna af vetrardoða og verkin fara að tala. 

Kannski er búið að vinna meira en við vitum að ýmsum undirbúningi en það er ótrúlega gott að sjá að komið er að framkvæmdarfasanum.

Mér líður vel eftir daginn í dag - aðalfundur Vísindagarðsins ehf afstaðinn og stjórnin fól framkvæmdastjóra af fara af stað nú þegar í að fá fólk til að vinna að endurbótum á húsnæði okkar, byrjað verður á kjallaranum og síðan verður ráðist í framkvæmdir á aðalhæð - það er svo gaman þegar hlutirnir fara að gerast.

Síðan fór ég á reiðhallarfund - þar er líka "aksjón" í gangi - fokheld reiðhöll veruleiki í vor.

Nú þarf ég að skutla gelgjunni minni svolítið - hún þarf að breytast snöggt úr hestastelpu í körfuboltadömu, ég geng frá merinni meðan hún klæðir sig í íþróttagallann og svo brunum við á æfingu.

Fimm lífeyrissjóðir í rannsókn

Afskriftir, niðurfelling og arðgreiðslur

Nú hefur ágætur meðframbjóðandi minn í kjördæminu tekið undir með framsókn og vill 20% niðurfellingu skulda heimila og fyrirtækja - hljómar vel og gengur sennilega í einhverja kjósendur.  En jafnaðarstefnan tekur ekki undir svona flata aðgerð - það er alveg ljóst að það þurfa ekki allir á því að halda að láta afskrifa 20% af skuldum sínum og jafnljóst er það að þegar skuldir eru miklar getur niðurfellingin orðið óeðlilega mikil. Þarna þurfa jöfnunaraðgerðir að vera með í farteskinu, þeir sem illa eru staddir og þurfa virkilega á því að halda eiga að fá þessa fyrirgreiðslu, aðrir ekki, það eru sjálfsagt margir í þeim hópi í Íslandi dagsins í dag - og vonandi getum við hjálpað þeim á eðlilegan hátt.

Arðgreiðslur Granda til hluthafa fara illa í launþega sama fyrirtækis sem hafa tekið á sig launaskerðingar á síðustu vikum - auðvitað, auðvitað, auðvitað... hvernig er hægt að sýna launþegum annað eins virðingarleysi og aðra eins lítilsvirðingu??? Gleymdist að hugsa, eða gleymdist kannski að það er fólkið á gólfinu sem vinnur á lúsalaunum sem skapar verðmætin, ekki stjórnarformenn og forstjórar á ofurlaunum???

Er búin að eiga góðan dag, hóf hann snemma með fínum spinningtíma, búin að vera mikið í símanum og á fundum vegna ýmissa mála.  Kosningabaráttan er að hefjast og margt spennandi í gangi...

 

 

Á ferðinni - alltaf á ferðinni...

Það er ómetanlegt að eiga heimili, það eru grundvallarmannréttindi og í raun ein af frumþörfum mannsins - öruggt skjól fjölskyldu eða einstaklings er eitt af því sem hefur mikil áhrif á heilbrigði fólks.  Þess vegna finnst mér það megi aldrei verða munaður eða binding á lífslangan skuldaklafa að eignast eða leigja eðlilegt íbúðarhúsnæði fyrir sig og fjölskyldu sína. Baráttumál mitt númer eitt.

Ég er loksins komin heim eftir heilmikinn þvæling, flug suður, flug norður og síðan akstur í heim í gærkvöldi, færðin var í lagi en ber sinn keim af vetri á norðurslóðum.  Ég var svo heppin að hitta frambjóðanda í vandræðum sem síðan fylgdist með mér yfir mestu leiðindin í Víðidalnum og Langadalnum, góð samvinna - sem báðir höfðu hag af.

Unglingurinn minn er enn í borginni að keppa í körfubolta og passa frænku sína í bland, einkasonurinn farinn að gefa hestunum og frambjóðandinn ætlar að taka því rólega í dag í bland við ýmsa iðju.  Megið þið eiga góðan sunnudag