Lífið í lit

Það eru forréttindi að fá að vinna hér við Austurvöll - hér er mannlífið fjölbreytt - stöku bumbusláttur í takti við hlátrasköll, barnsgrát og hljóm margra tungumála virðist vera eðlileg hljómkviða lífsins á Íslandi árið 2009.

Við stöndum frammi fyrir mörgum erfiðum ákvörðunum - en megum aldrei missa sjónar að því að við eigum mikil auðæfi í fólkinu okkar og gæðum lands og sjávar - það er nauðsynlegt að þjóðartónninn slái ekki bara erfiða tóna - heldur raunsæja og jákvæða tóna til að halda voninni í þjóðinni - og ákvarðanafælni má ekki verða viðlag í þessum þjóðartóni.  Mér finnst sjálfstæðismenn vera hræðilega illa haldnir af ákvarðanafælni og kvíðaröskun hverskonar og vilja helst slá öllu á frest - nota faglegheit og vönduð vinnubrögð sér til málsvarnar - en afar fátt verður um svör þegar þau eru spurð um þeirra leiðir og hugmyndir í hverju málinu á fætur öðru.  Margar fínar manneskjur í þessum gamla flokki - en hver er stefna þeirra í endurreisninni???? Þeir hafa talað um að það verði að koma bönkunum í starfhæft ástand en þegar ljóst er að það er alveg að fara að gerast er allt ómögulegt...

Ég er hreykin af því að hafa fengið að vera hluti af afar starfsömum ríkisstjórnarmeirihluta sem vílar ekki fyrir sér að taka erfiðar ákvarðanir á skömmum tíma svo hægt sé að fara af stað í hina mikilvægu vinnu við að hvetja fólkið í landinu til dáða...

Hér í borginni er ágætisveður - sólin reynir að glenna sig - en mér heyrist hún skína af fullum styrk heima hjá mér á Héraðinu - megi Héraðsfólk og gestir njóta vel.

Athugasemdir

[Sigrún Jónsdóttir, 9.7.2009 kl. 01:24]