Jónína Rós Guðmundsdóttir

Ákvörðun menntamálaráðherra og félagsmálaráðherra þess efnis að hækka framfærslugrunn lánanna um 20 % er til mikilla bóta fyrir námsmenn og fjölskyldur þeirra.

Ég spurði menntamálaráðherra um þetta mál þann 15. júní og er ánægð með að hafa spurt með góðum árangri um mikilvægan þátt velferðar og menntunar.

http://www.althingi.is/dba-bin/bferil.pl?ltg=137&mnr=206

Þetta er áfangasigur - en við þurfum að halda áfram að vinna í þessum málaflokki þannig að við endum á eðlilegum mánaðargreiðslum til námsmanna og spörum þannig mikilvægar fjárhæðir til  í greiðslu dýrra yfirdráttavaxta sem nýtast þá námsmönnum til aukinna lífsgæða.

Ég verð að viðurkenna að mér leið svolítið eins og í skriftartíma í þingsal í dag.  Veitt hafði verið forskrift sem allir sjálfstæðismenn fylgdu vandlega: "Samningurinn er alfarið á ábyrgð núverandi stjórnvalda og sjálfstæðismenn hafa bjargað því sem bjargað varð með fyrirvörum við hann."

Ætli þetta annars um margt ágæta fólk trúi því í alvöru að það beri enga ábyrgð á því að við þurfum að semja um Icesave, eftir forskrift sem Geir Haarde gaf í desember og ætli þau læri aldrei að meta aðra vinnu en sína eigin.

Hvernig ætli staðan væri ef þeir væru enn við stjórnvölinn???

Mér er létt að Icesavemálið illræmda er komið í jákvæðan farveg og vona svo sannarlega að við sjáum nú fyrir endann á umræðunni um það mál.  Mér finnst að með því og endurreisn bankanna séum við komin með grunn til að byggja endurreisn heimila og fyrirtækja á. 

Lánsfé ætti nú að liggja fyrir til góðra verkefna þó ég voni að ekki verði lánað eins taumlaust og endalaust og gert var á árunum 2005 - 2008 - þar eins og víða annars staðar er meðalhófið best.

Það er ljóst að mörg heimili eru í miklum vanda og eiga erfitt með að standa við skuldbindingar sínar - nú þegar hefur verið brugðist við að einhverju leyti en líklegt er að grípa þurfi til fleiri ráða til að tryggja íslenskum fjölskyldum heimilisöryggi og eðlilega velferð.

Mér er það mikið hjartans mál að íbúðalánakerfi landsins verði endurskoðað frá grunni svo það sé ekki óeðlilega erfitt fyrir fjölskyldur að tryggja sér heimilisöryggi, því miður er ekki tímabært að fara í þá vinnu af fullu kappi ennþá en sjálfsagt að byrja strax að leita leiða.

En staðan nú er þannig að fjöldi manns var búið að þenja greiðslubyrði sína út á ystu nöf fyrir hrun og lenti því í miklum vanda þegar verðbólgan fór upp úr öllu valdi og krónan okkar varð harla lítils virði.  En eins og ég hef sagt hér áður vissum við auðvitað af því að slíkt gat gerst og tókum því áhættu - það veit ég best sjálf því ég tók 100% íbúðalán 2005.

Auðvitað væri ósköp gott að fá afskrifað hluta af þessum lánum - en ég er algerlega andsnúin því að það sama verði látið yfir alla ganga og töfralausnum beitt.  Aðstoðum þá sem þurfa á því að halda og vinnum að því að grundvöllur fyrir verulegum vaxtalækkunum og minnkandi verðbólgu verði til og verði stöðugur svo við getum farið að tala um afnám verðbóta og nýtt íbúðalánakerfi án verðtryggingar.

Árferði eins og var 2007 er ekki að koma á næstunni - en við getum komist vel af með þann frábæra mannauð sem til eu í þessu landi og þær auðlindir sem  þjóðin á. 

Við þurfum að endurskoða neyslumynstur okkar og viðmið á ýmsum sviðum - það er erfitt og óréttlátt - en því geta fylgt góð gildi og nýjar heilbrigðar venjur.

Verslunarmannahelgarinnar 2009 mun verða minnst hjá mörgum sem helgarinnar sem Eva Joly skrifaði það sem margir hafa hugsað.  Meðferð stórþjóða á smáþjóð í hafinu í norðri og stórgallað götótt, regluverk Evrópusambandsins, þegar kemur að atburðum í efnahagslífi eins og urðu á Íslandi í fyrrahaust, eru hennar yrkisefni þessa helgina.

Mér fannst frábært að lesa þessa grein og finna að við eigum okkur málsvara sem talar tæpitungulaust.  Baráttuandinn í brjóstinu lifnaði við - ekki þannig að hann fari að öskra - borgum ekki, borgum ekki - heldur frekar þannig að hann fyllist stolti og segir: við stöndum við okkar, en gerum allt sem hægt þegar við höfum náð fótfestu og byggt stoðirnar undir endurreisnina til að sýna að við erum trúverðug og baráttuglöð og látum ekki núa okkur því endalaust um nasir að við höfum farið illa að ráði okkar - útrásarvíkingarnir verða bara að taka það á sig.

Við hin íslenska þjóð ætlum að standa stolt í báða fætur eftir að hafa sýnt að við hlaupumst ekki undan merkjum - þannig að stórþjóðirnar sjái að ekki þarf að tugta okkur til eins og óþekka krakka, þannig eigum við möguleika á að fá endurskoðunarákvæðið virkjað okkur í hag.

Kaupþingsmálið var svo til að kóróna tímana sem við upplifum - og þá sérstaklega að þar á bæ skyldu menn láta sér detta til hugar að fara fram á lögbann á fréttaflutning Rúv - ef eitthvað gat virkað sem olía á eld var það slík beiðni.  Upplýsingarnar sem fram komu voru nóg þó ekki væri reynt að draga þær til baka líka.  Siðferði í íslensku efnahagslífi hefur greinilega ekki verið til frá 2002 og fram á þennan dag - nú þarf að vinna að því hratt og örugglega að búa það til með tilheyrandi óleku regluverki.

Ættar- og vinatengsl virðast allsstaðar vefjast inn í íslenskan veruleika með tilheyrandi neikvæðum áhrifum og tortryggni - nú þarf að fara að hafa skráningu og umsóknir eins og í hrossaræktinni þar sem ekki þykir gott nema minnst þrír ættliðir forfeðra séu skráðir þar sem geta á málsmetandi hrossa.  Til er frábær vefur þar sem leita má upplýsinga um ættir hrossa - Worldfengur. Ætli verði ekki að búa til Icevef - þar sem hægt er að leita að tengslum áður en skipað er í stjórnir og störf til að tryggja að siðferði verði smám saman til í íslensku efnahagslífi á ný?

En svona prívat átti ég skemmtilega verslunarmannahelgi með minni litlu stórfjölskyldu, mömmu minnar megin - en hún var nánast öll samankomin á Héraði þessa helgi, frábært að sjá fjölskylduna stækka með mökum og nýrri kynslóð.

Nú er fundahlé á þinginu til að skoða megi Icesave enn betur áður en málið verður afgreitt.  Vonandi tekst að afgreiða það  fyrir miðjan ágúst - ég held að þingið þurfi að fá sumarleyfi í nokkrar vikur, þar hefur verið mikið álag síðan í vor og því nauðsynlegt fyrir þingmenn og starfsmenn þingsins að hvíla líkama og starf fyrir næstu törn.

Icesavemálið er, eins og ég hef sagt hér áður, hið versta mál - samningurinn sem liggur fyrir er í raun nauðarsamningur - sem enginn vill í raun greiða - enda málið hið versta og óréttlátasta - en ég sé ekki aðra leið en að gangast við þessum samningi með ákveðnum fyrirvörum um gjaldþol okkar og eðlilegar samskiptareglur þjóða á meðal.  Við verðum að fara að ljúka þessu máli til að trúverðugleiki okkar verði marktækur meðal þjóða og hægt sé að fara að tryggja fjármagn erlendis frá svo eðlileg atvinnuuppbygging geti farið af stað af fullum krafti - þannig sköpum við verðmæti til að viðhalda uppbyggingunni, greiða lán og viðhalda velferðarkerfinu.

Mörg önnur mál eru í gangi í þinginu - eitt þeirra er frumvarp til laga um Bankasýslu ríkisins sem er enn eitt málið sem er ekki óskabarn - en í ljósi ástandsins þar sem stór hluti fjármálafyrirtækja landsins verða í eigu ríkisins er nauðsynlegt að vista þessa eignahluta og sýsla með þá á ákveðnum stað með ábyrgum hætti.  Frjálshyggjuöflin á Alþingi eru afar erfið í þessu máli eins og fleirum - tafir, frestun, þóf og seinkun einkennir um margt málflutning Íhaldsins sem notar fagmennsku sem yfirskin yfir ákvarðanafælnina og frestunaráráttuna.  Aftur og aftur leikur stjórnarandstaðan þann leik að þykjast vilja vera með í málum ef þessar upplýsinigar koma fram og ef málið verður skoðað betur - en þegar komið hefur verið til móts við óskir þeirra, springa þeir á limminu og vilja ekki vera með - í besta falli segjast þeir ekki þvælast fyrir... og svo kenna þeir stjórnarliðum um að ekki séu notuð gegnsæ og trúverðug vinnubrögð... mér leiðist þessi málflutningur skelfilega - við megum ekki vera að því að bíða og sjá til - við þurfum að ljúka grunnvinnunni til að geta farið að byggja upp...

Mér til skemmtunar fór ég á Bræðsluna á laugardaginn og skemmti mér konunglega - Borgarfjörður skartaði sínu fegursta - bæði náttúra og mannlíf - einstakt og eftirminnilegt

Ég hlakka til að heimsækja Dalvík vikuna eftir verslunarmannahelgi - þar á að vígja menningarhús 4. ágúst og svo er ég ákveðin í að prófa fiskidaginn mikla í ár, skilst ég geti náð handverkssýningu á Hrafnagili í sama slagnum.