Amma "Lína langsokkur"

Í gær fékk ég þetta yndislega viðurnefni.  Karen Rós dótturdóttir mín hefur fram að þessu aðskilið mig frá öðrum ömmum sínum með því að segja "amma mín". En mamma hennar var að kenna henni að hún ætti fleiri ömmur, ég væri "amma Nína" - það fannst minni dömu nú alltof hversdagslegt svo hún hló ógurlega og ákvað að hér eftir yrði ég "amma Lína langsokkur".

Ég er afar hreykin því hún vill stöðugt horfa á Línu svo ég dreg þá ályktun að henni finnist "amma Nína" ekki mjög leiðinleg..., alltaf er maður nú til í að hreykja sér svolítið. 

En svo fór ég að hugsa áfram - Lína er auðvitað stórmerkilega sögupersóna og ekki slæmt að líkjast henni.  Hún nennir ekki að verða fullorðin, hún lætur sér ekki allt fyrir brjósti brenna, hún er jákvæð og ekki að velta sér upp úr smáatriðum, heimilishaldið ekki alveg eftir bókum húsmæðraskólanna - þetta með heimilishaldið á ég allavega sammerkt með henni.... o.s.frv - hún er tímalaus persóna sem skemmti minni kynslóð, kynslóð barnanna minna og barnabarnanna.... Astrid Lindgren var auðvitað frábær....

Amma "Lína langsokkur" er enn í vinnunni, að semja próf og stússa ýmislegt - aldrei þessu vant er enginn fundur í dag.  Guðmundur englabossi ætlar að hafa kjöt og karrý í kvöldmatinn, hann var með hreindýrahakk í smjördeigi í gærkvöldi, hann er örugglega alveg búin að gefast upp á "mömmu fundarhesti" í eldamennskunni - en hún er ágæt í að ganga frá sú gamla.  Í kvöld munum við Berglind Rós svo læra fyrir náttúrufræðipróf, verst að hún nær ekki sambandi við þessa skemmtilegu grein...., reyni að sá góðum fræjum í kvöld

Þorrablót

Það er ótrúlegt að svona kerling eins og ég, alin upp á Stór-Hafnarfjarðarsvæðinu við dæmigert kaupstaðafæði, elska þorrablót. 

Þegar ég futti austur í september 1982 var það fyrsta sem Einar Georg, sem þá var skólastjóri á Hallormsstað  kynnti fyrir okkur á leiðinni af flugvellinum, félagsheimilið Iðavellir - "og þar höldum við þorrablótin". Við bæjardrósirnar litum hvor á aðra og fitjuðum upp á trýnið... en síðan var farið að undirbúa blótið - við auðvitað settar í nefnd - og þvílík skemmtun, hláturtaugarnar vrou kitlaðar linnulaust með hvers kyns spaugi og saklausu glensi um sveitungana.  Svo kom röðin að matnum sem mér leist nú ekkert á til að byrja með, alls óvön súrmat og hákarl - en sem betur fer fékk einhver góður sveitungi minn mig til að prófa hákarl og brennivín í góðum kokteil og þvílík nautn - síðan hef ég elskað hákarl og súrmat, enda ef maður ætlar að vera sveitamaður hér fyrir austan nánast ekki annað í boði...

Og nú er þorrablót í kvöld og bærinn á Egilsstöðum iðar af tilhlökkun - hvert verður þema skemmtiatriðanna, hver verður helst tekinn fyrir.... og hvernig verður hákarlinn????

Efast ekki um að blótið í kvöld verður það besta..., þannig er það, maður er alltaf á besta blótinu, svo er blót á Iðavöllum 8. febrúar - þá verður það besta blótið...

Megum við öll eiga góðan þorrra - og karlar til hamingju með daginn

Meirihluti - minnihluti

Verð að viðurkenna að mér finnst tilvonandi borgarstjóri ekki nándar nærri eins geðþekkur og sá sem enn situr, bæði litað af pólitískri sýn og kvenlegu innsæi.... Hvernig ætli sé að að verða borgarstjóri með tæplega 7000 atkvæði á bak við sig???? Einhver óöryggistilfinning hlýtur að blunda hið innra.  Veit ekki hvernig Spaugstofumenn taka þetta mál - hvernig gerir maður grín af svona farsa - kannski verður hann sýndur hægt.... Óttast það að sviptingar eins og þessar auki ekki á traust almennings á stjórnmálamönnum, gott að vera kennari með....

En sviptingarnar í leiknum milli Íslands og Þýskalands eru rosalegar líka  -  ætlaði að blogga í rólegheitum með leiknum og vona bara að tölvan verði í heilu lagi eftir.

Þorrablót framundan - frábær hefð og einstakt að við getum hér í þetta stóru þéttbýli haldið henni við, búið að selja um 500 miða, íbúar á fullu við að undirbúa heimatilbúin skemmtiatriði þar sem gert er góðlátlegt grín af fólkinu í samfélaginu, íþróttahúsið er klætt í sparifötin til að taka á móti sparibúnu fólki sem kemur til að skemmta sér með nágrönnum sínum. Ég hlakka til....

Stefnuhelgi

Nú erum við komin vel af stað í menntastefnuvinnunni okkar hér á Fljótsdalshéraði, 25 manns hefur setið við alla helgina til að móta stóru línurnar. Frábærlega virkur, frjór og skemmtilegur hópur - en hann hefur þurft styrka stjórn - við höfum öll ótrúlega margt til málanna að leggja, flestum í þessum hópi er örugglegra eiginlegra að tala en hlusta...., en það var þess virði að hlusta, í gær og í dag því það var margt gáfulegt sagt.

Það verður spennandi að setja síðan kjöt á beinin, ég er komin með langan lista sem mig langar til að koma að - svona eins og hversu mikilvægt er að það sé gaman í skólanum, kennarinn taki sig ekki mjög hátíðlega og beiti hlýju, húmor og smáfíflagangi til að létta andrúmsloft og skapa þannig betri námsaðstæður.  Þegar ég var að kenna á Hallormsstað fífluðumst við mikið og hlógum mikið - það átti stóran þátt í að búa til frábæran skóla.

Fór í gærkvöldi og keypti mér miða á þorrablót með Eydísi vinkonu minni, hún fær sinn karl sem borðherra en við Edda Egilsd ætlum að vera borðdömur - það verður örugglega hlegið og fíflast við Hófbita en það er nafnið á borðinu okkar.

Mér sýnist Íslendingar vera að klúðra leiknum við Frakka - þeir eru ekki í stuði...

Lagfæringar

Bara jafneinfaldur hlutur og að búa í einfaldri íbúð krefst þess að alltaf þarf að vera að lagfæra eitthvað.

Núna fyrir jólin náði litla fjölskyldan á Kelduskógunum því takmarki að koma sér endanlega fyrir í íbúðinni sem við keyptum fyrir tveimur og hálfu ári síðan - en við erum svo óheppin að það hafa komið fram gallar á íbúðinni okkar, vatn lekur vítt og breytt - og nú er svo komið að þegar ákveðið stórfyrirtæki á Egilsstöðum er nefnt dettur mér bara í hug leki og leiðindi..., þegar ég sé svo bréf þar sem þetta sama fyrirtæki slær sér á brjóst fyrir vönduð og fagleg vinnubrögð þá leka úr hausi mínum og hjarta neikvæðir straumar.

Það er hroðalega leiðnlegt að þurfa að ganga á eftir endurbótum sem viðurkennt er að þarf að fara í - ætli það nái ekki að vera liðið ár frá því að gallarnir komu fram þar til þeir verða lagfærðir.... og þá er ekki verið að tala um stóra galla á húsinu utan við mína íbúð...

En af því að mér finnst Pollýönnuleikurinn alltaf besti leikurinn þá er íbúðin fín - svona ef við þyrftum ekki að nota vatn....

En svo held ég áfram lagfæringum á sjálfri mér - fór í þennan fína body-pump tíma hjá Auði Völu í morgun, við kerlurnar tókum heldur betur á því....

Það styttist í vorið...

Mér finnst ég finna fyrir því að daginn er farið að lengja aftur - það var alveg þokkalega bjart enn um fjögurleytið í gær... , mér finnst það afar notaleg tilfinning.

Núna sit ég og fylgist með nemendum mínum vinna með tölfræði - skemmtilegt að sjá hvað svona myndræn stærðfræði hentar sumum nemendum vel - það leikur bros um varir sem sveigðust niður í algebruvertíðinni fyrir jól...

Það var langur bæjarráðsfundur í gær - en ég var ánægð með niðurstöður fundarins - stærsta málið sem við fjölluðum um var nýbygging og endurbætur á Egilsstaðaskóla.  Nú liggur ákvörðun fyrir - það verður farið í að byggja glæsilegan skóla - nýtt byggt og gamalt aðlagað að heildarmyndinni.  Á næstunni verður gengið til samninga við Eignahaldsfélagið Fasteign hf um bygginguna og við leigjum síðan skólann af þeim. Ný aðferðafræði - það hefur tekið okkur tíma að reikna okkur inn á þessa leið - en ákvörðun er tekin, allir meðlimir bæjarráðs tóku meðvitaða, ábyrga ákvörðun - því miður náðum við ekki að vera alveg samhljóma en 80% meirihluti var fyrir ákvörðuninni - ákvörðun liggur fyrir og verkin koma til með að tala næstu mánuði.

Kannski finnst mér bjartara úti því þessi ákvörðun er í höfn....

Afslappandi og góð helgi

Mér finnst þessi helgi búin að vera yndislega löng..., ekki af því að mér hafi leiðst heldur af því að ég er búin að gera svo margt.

Á föstudaginn fór ég á vígslu gervigrasvallarins í Fellum, frábært að þessi gamli draumur sé orðinn að veruleika - svona líka flottum veruleika..., um kvöldið var mér boðið í mat og dreif mig svo með húsráðanda út á lífið - kíktum á Pepes, það var fínt - hitti tvo unga menn sem skemmtu mér ágætlega hvor upp á sinn máta...

Á laugardaginn var síðan málþing um skipulagsmál í dreifbýli á Hallormsstað - mjög fróðlegt og skemmtilegt málþing, sem vakti mann enn frekar til umhugsunar og vonar um bjarta framtíð dreifbýlisins - matvælaframleiðsla, akuryrkja, skógrækt, frístundabyggð, ferðamennska - allt á þetta að geta þrifist hlið við hlið og stutt hvað við annað ef aðilar vinna markvisst saman.   Þegar ég kom heim fórum við Berglind Rós í búð, elduðum og spjölluðum, þá fór ég og náði í Rannveigu vinkonu mína og við fórum á frábæra leiksýningu í Sláturhúsinu.  Hafnarfjarðarleikhúsið kom með sýninguna Svartur fugl - tvíleikur Pálma Gestssonar og Sólveigar Guðmundsdóttar var frábær, efni verksins var erfitt, kynferðisleg misnotkun, höfnun, ást og söknuður - afar tilkomumikið, við Rannveig sátum á fremsta bekk og leið eins og verið væri að leika fyrir okkur einar..., var komin heim um tíuleytið og þá fengu náttbuxurnar og sófinn sinn tíma.

Svaf svo lengi í morgun, naut sunnudagsmoggans og nýju kaffikönnunnar, vakti síðan litlu skvísuna mína sem átti að mæta á tvöfalda körfuboltaæfingu kl 13. Notaði tímann meðan hún var á æfingu og gekk hring í skóginum - yndisleg orkuhleðsla - góð hreyfing, hreint loft og fallegt umhverfi.  Lauk svo við að taka niður jólin og ganga frá þeim milli þess sem ég hjálpaði til við heimanám og reyndi að hvetja til dáða á þeim vettvangi.  Englabossinn minn, hann Guðmundur Þorsteinn, var svo sóttur á flugvöllinn um fimmleytið - hann er búinn að vera í burtu í 10 daga - notalegt að fá hann heim, hann hefur svo notalega nærveru að það er afar gott að hafa hann heima.  Svo var farið í matarstúss og kvöldið verður nýtt til að skoða dagskrárliði bæjarráðsfundsins á miðvikudagskvöldið og horfa á sjónvarpið. 

Ný vinnuvika er svo framundan - frábært að vera í svo skemmtilegri vinnu að maður hlakkar til að takast á við verkefni nýrrar viku....

Laun kvenna

Heyrði með örlitlu broti af öðru eyranu að það var verið að tala um hvað væri hægt að gera til að minnka launamun kynjanna í útvarpinu í dag.  Ekki í fyrsta skipti sem þessi umræða fer fram og örugglega ekki það síðasta, því miður.

Kjarasamningar mismuna ekki fólki vegna kynferðis - þeir sem búa við þau kjör að fá greitt samkvæmt kjarasamningi eingngu fyrir tiltekið starf - fá sömu laun miðað við sömu forsendur...

Það er þegar kemur að yfirborgunum, bitlingum, yfirvinnu, stöðuhækkunum og fleiru í þessum dúr sem kyn fer að skipta máli í launagreiðslum..., sumt er kannski konum að kenna - eða aðstæðum - en annað er fyrst og fremst vegna eðlismunar á því hvernig störf eru metin - það að hugsa um fólk og mýkri mál virðist ekki vera eins dýrmætt og það að hugsa um harðari mál - tæki og tól, peninga, hlutabréf og fleira í þeim dúr.  Fleiri konur hafa áhuga á mýkri málunum en þeim harðari og það bitnar á launareikningnum þeirra, samt eru menntun og vinnutími sambærilegar breytur...

Svo verðum við stelpurnar að vera harðari í að setja feita verðmiða á vinnuna okkar, vera duglegar að segja já þegar við erum beðnar um að taka sæti í nefnd, stjórn eða boðin stöðuhækkun og ekki síst sækjast eftir ábyrgðarstörfum og krefjast sanngjarnar greiðslu fyrir vinnuframlag okkar.

Já áfram stelpur - við getum allt sem við ætlum okkur

 

Ein í kotinu

Börnin mín eru öll hjá pabba sínum núna og ég er ein í kotinu - það er ótrúlega skrýtið, en - það er ágætt... mér finnst ég greinilega ekkert mjög leiðinleg, mér leiðist ekkert í eigin félagsskap...

Ég er samt ekki viss um að ég kærði mig um að búa alltaf ein - litla skvísan mín er sem betur fer bara tólf svo ég hef enn nokkur ár til að finna mér nýjan sambýling....

Við erum komin á fullt í að móta menntastefnu fyrir Fljótsdalshérað - ég er nánast leiðinleg mér finnst þetta svo spennandi verkefni - það er svo margt sniðugt hægt að gera til að örva nám krakka eftir nýjum leiðum....

En nú ætla ég að halda áfram að vera með sjálfri mér..., sjónvarpinu, blöðunum og tölvunni....

Gleðilegt ár

Gleðilegt ár kæru vinir og bestu þakkir fyrir samskiptin á liðnum árum.  Áramót eru nýtt upphaf, ný tækifæri, ný verkefni og spennandi óvissa...

Ungfullorðnu börnin mín segja að nýársdagur sé leiðinlegasti dagur ársins, allt sé lokað og ekkert hægt að gera..., mér finnst nýársdagur skemmtilegur dagur, Joe Boxer er nýttur til hins ýtrasta og það er eðlilegt að vera löt og gera fátt og lítið...

Við áttum góð fjölskylduáramót, fjórir ættliðir gættu sér á austfirsku góðgæti, hreindýri,lambi og lerkisveppum með hvers kyns nýstárlegu góðgæti ættuðu af fjarlægum slóðum...

Um leið og ég aðstoðaði tendamömmu mína fyrrverandi við að koma tengdapabba í rúmið á sjúkrahúsinu um eittleytið í nótt, dáðist ég að yndislegum ungum stúlkum sem hugsa um aldraða af einskærri alúð í bland við húmor og hvatningu, ef einhverjir eiga skilið að vera á góðum launum þá er það fólk sem vinnur umönunarstörf af alúð og trúmennsku...

Ég kíkti svo aðeins á Rannveigu vinkonu mína og við gerðum enn eina atlöguna við lífsgátuna um leið og við veltum fyrir okkur þeim veruleika að á þessu ári verða þau merku tímamót í lífi okkar beggja að við höfum lifað í hálfa öld..., merkilegt en ekki næstum eins erfitt eins og að horfast í augu við þá staðreynd að verða þrítug - þá fannst mér ég vera orðin kerling...

Ég hlustaði á forsetann okkar áðan, mér fannst ræðan mjög góð, umræðan um það að við þurfum að vinna að því hörðum höndum að halda unga fólkinu okkar hjá okkur er afar þörf - í því sambandi er ekkert gefið...., þá fannst mér honum takast vel upp með umræðuna um forvarnir þar sem hann vitnaði fyrst og fremst í börn og unglinga sem vilja fyrst og fremst meiri tíma með foreldrum sínum...og svo gaf hann það út að hann mun gefa kost á sér til áframhaldandi setu á forsetastóli.  Ég studdi Ólaf ekki þegar hann gaf kost á sér á sínum tíma, Guðrún Agnarsdóttir fékk mitt atkvæði þá, en ég er ánægð með Ólaf sem forseta, hann hefur vaxið og er verðugur fulltrúi okkar hvar sem er.