Reykjavík er nú ágæt

Kom heim úr höfuðborginni í gær.  Brá mér í allra kvikinda líki þessa daga eins og konur gera gjarnan. Á fimmtudag og föstudag var ég í skólanum frá morgni til kvölds, á laugardaginn var ég dóttir og síðan mamma og amma á laugardagskvöldið og á sunnudaginn.  Brá mér líka í vinkonu- og skólasysturhlutverkið á laugardagskvöldið, þegar ég fékk gamla vinkonu og skólasystur í heimsókn til dótturinnar sem brá sér út á lífið og amman passaði. Mér leið eins og unglingi sem fékk vinkonu með sér að passa og það var alveg jafn gaman og á unglingsárunum að hringa sig í sófanum og skrafa af hjartans list. Þessi ágæta vinkona er í svipaðri stöðu og ég, fyrrverandi grunnskólakennari og núverandi framhaldsskólakennari, þriggja barna móðir sem býr ein með krökkunum sínum svo við höfðum um margt að spjalla og eins og svo oft þegar konur sitja og spjalla var ég ríkari þegar spjallinu lauk en áður en það hófst.  Á sama hátt fór ég með góða orkuskammta af fundi dótturdóttur minnar sem skemmtir mér alltaf konunglega, oft finnst mér ég vera í einhverri endursýningu svo áþekk er sú stutta móður sinni bæði til orðs og æðis en - það er svo skemmtilega öðruvísi að vera amma en mamma að engin hætta er á neinum ruglingi þar...

Í undirmeðvitundinni á bak við allt þetta er svo hugsunin um ástandið í þjóðfélaginu, það gladdi mig mikið að heyra það að félagsmálaráðherrann okkar er búin að búa til sérfræðingahóp til að skoða hvernig lágmarka megi skaða íbúðalánagreiðenda í óðaverðbólgunni sem virðist ekki vera á neinu undanhaldi.  Vonandi komast þeir að árangursríkri niðurstöðu sem allra fyrst.  Annað innra gleðióp slapp út þegar niðurstöður skoðanakönnunar um fylgi stjórnmálaflokkanna voru birtar á dögunum, jafnaðarstefnan og afstaðan í ESB málunum, sem Samfylkingin stendur fyrir, eiga greinilega upp á pallborðið hjá almenningi núna.

En núna ætla ég að kveikja á kertum og taka svolítið til hjá mér, sýnist vera að bresta á skemmtilegur gestagangur hér næstu daga. Látið ykkur líða vel .